دلتــــــــا | Delta

نکته: این مطلب صرفا" جهت آگاهی کاربران و بازدیدکنندگان قرار داده شده است. از انتشار مباحث شخصی و در حاشیه نسبت به این موضوع جدا" خودداری فرمائید.


حوریان یا حورالعین (در فارسی امروزی حوری) به عقیده مسلمانان و به تصریح قرآن، زنانی زیبا، سیه‌چشم و بکرند که در بهشت همنشین مردان پارسا خواهند شد.

برخی مفسرین معتقدند که این تعبیر همنشینی با زیبایان، حکایت از تجسم یافتن اعمال نیک (به ویژه رفتار و اخلاق نیک) است که فرد در زندگی دنیوی خود داشته. حال در زندگی جاودانه و ابدی خود تمامی آن اعمال، اخلاق و رفتار شایسته بدون هیچ کمک و کاستی، بدون آنکه مرور زمان آن را کهنه و فرسوده سازد، به تمامی تناسب و زیبایی برای او آشکار، و همنشین ابدی وی می‌شوند.

حور جمع حوراء و احور، به کسی می‌گویند که سیاهی چشمش کاملا مشکی و سفیدی آن کاملا شفاف است و دارای پلک‌هایی باریک است (همانند چشمان آهو)، و گاه به زنان سفید چهره(سمین تن) نیز اطلاق شده‌است.

عین به معنی «درشت چشم» است و از آنجا که بیشترین زیبائی انسان در چشمان او است روی این مسأله مخصوصا تکیه شده‌است. بعضی نیز گفته‌اند که حور از ماده حیرت گرفته شده یعنی آنچنان زیبا هستند که چشمها از دیدن آنها حیران می‌شود.

برخی صفات آن‌ها که در آیات مختلف قرآن چنین آمده‌است:

- پاکی و پاک نهادی
- نیک خویی و زیبارویی
- مهربانی
- همسن و سالی با همسر
- باکرگی


اشاره به حورالعین در آیات قرآن:
- سورهٔ ۵۶: الواقعة:
ما آنها را آفرینش نوینی بخشیدیم. و همه را بکر قرار داده‌ایم. همسرانی که به همسرشان عشق می‌ورزند و خوش زبان و فصیح و هم سن و سالند. اینها همه برای اصحاب یمین است.

- سوره ۷۸: النبأ:
برای پرهیزگاران مسلما پیروزی بزرگی است. باغهایی سرسبز، و انواعی از انگورها. و حوریانی بسیار جوان و هم سن و سال.

- سوره ۳۸: ص:
و نزد آنان همسرانی است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته‌اند و همگی هم سن و سالند.

- سوره ۵۵: الرحمن:
در باغهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران عشق نمی‌ورزند و هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است.


۷۲ حور:
در کتاب السنن ترمذی(مختص اهل سنت) با استناد به حدیثی از ابن کثیر به قول محمد‌ آمده‌است که «یکی از کوچکترین هدایی بهشت هشتاد هزار کنیز و ۷۲ حوری است که به مراورید و یاقوت مزین هستند»


حور در فارسی:
در زبان عامه، زنان زیبا به حوری و پری تشبیه می‌شوند. ضمنا در زبان فارسی حور (که در اصل عربی جمع است) به صورت مفرد به کار می‌رود. سعدی، هم حور و هم حوری را به کار برده است:
حور خطا گفتم اگر خواندمت / عفو کن از بنده قصور ای صنم
بهشت روی من آن لعبت پری رخسار / که در بهشت نباشد به لطف او حوری




منابع:
- دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، صص ۹۶۸ و ۹۶۹، بهاءالدین خرمشاهی
- گیگا دانلود فارسی
- طرح و نقاشی قرار داده شده اثر استاد فرشچیان